മലയാളം പേര് സൂചിപ്പിക്കുന്നതുപോലെ അറ്റത്തു വീതി കൂടിയ ചട്ടുകംപോലെയുള്ള കൊക്കുള്ളത് കൊണ്ടാണ് ഇവയെ ചട്ടുകക്കൊക്കന്‍ എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. വര്‍ഷം തോറും കേരളം സന്ദര്‍ശിക്കാന്‍ വരുന്ന ഒരു ദേശാടനപക്ഷിയാണ് ചട്ടുകക്കൊക്കന്‍. കേരളം ഒഴികെയുള്ള മറ്റു സംസ്ഥാനങ്ങളില്‍ ഇവ സ്ഥിരതാമസക്കാരാണ്. വിദേശ രാജ്യങ്ങളില്‍ നിന്ന് ഇവ ഇന്ത്യയിലേക്ക് വരുന്നതായി കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. റഷ്യയില്‍ നിന്ന് കാലില്‍ വളയമിട്ട ചില പക്ഷികളെ ബീഹാറിലും രാജസ്ഥാനിലും മഹാരാഷ്ട്രയിലും കണ്ടെത്തിയിരുന്നു.
ചെറിയ കൂട്ടമായിട്ടാണ് ഇവയുടെ സഞ്ചാരം. കൊറ്റികള്‍ക്കും നീര്‍ക്കാക്കകള്‍ക്കുമൊപ്പം ഇവയെ കാണാറുണ്ട്. മിക്ക സമയത്തും ഒറ്റക്കാലില്‍ നിന്ന് വിശ്രമിക്കുന്നത് കാണാം. ഇവയ്ക്ക് കൊക്ക് ചിറകിനടിയില്‍ ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ച് ഉറങ്ങുന്ന ശീലമുണ്ട്. തണ്ണീര്‍ത്തടങ്ങളും വെള്ളം കെട്ടിനില്‍ക്കുന്ന പാടങ്ങളും ചെളിത്തിട്ടകളും ആണ് ഇവയുടെ പ്രധാന വിഹാരകേന്ദ്രങ്ങള്‍. വെള്ളനിറം, കറുത്ത കാലുകള്‍, മഞ്ഞ അറ്റമുള്ള കറുത്ത കൊക്ക് പ്രജനന കാലത്ത് നെഞ്ചില്‍ മഞ്ഞ നിറവും കാണാറുണ്ട്.
കൊക്ക് വെള്ളത്തില്‍ താഴ്ത്തി ഇരുവശങ്ങളിലേക്കും ചലിപ്പിച്ചാണ് ഇര തേടുന്നത്. ജലജീവികള്‍, കക്കകള്‍, പുഴുക്കള്‍, അട്ടകള്‍, തവളകള്‍, ചെറുമത്സ്യങ്ങള്‍ എന്നിവയെ തീറ്റയാക്കുന്നു. ആല്‍ഗകളേയും, ചിലപ്പോഴൊക്കെ ചെടികളുടെ ഭാഗങ്ങളേയും ഭക്ഷിക്കുന്നു. കമ്പുകളും ചെടികളുടെ ഭാഗങ്ങളും കൊണ്ട് നിലത്തോ ചെറുമരങ്ങളിലോ കണ്ടലുകളിലോ കുറ്റിച്ചെടികളിലോ 5 മീ. ഉയരത്തില്‍ കൂട് ഉണ്ടാക്കുന്നു. കൂട്ടമായാണ് കൂടുകെട്ടുന്നത്. കൂടുകളില്‍ പുല്ലും ഇലകളും വിരിച്ചു മെത്തയൊരുക്കും. പൂവനും പിടയും പരസ്പരം സഹകരിച്ചാണ് കൂട് നിര്‍മ്മാണം. ഒരു കൂട്ടില്‍ നാലോ അഞ്ചോ മുട്ടകളിലും. വെളുത്തനിറമുള്ള മുട്ടകളിന്മേല്‍ ധാരാളം വരയും കുറിയും പുള്ളികളും ഉണ്ടാകും. ആണും പെണ്ണും അടയിരിക്കും. മുട്ടകള്‍ വിരിയാന്‍ മൂന്നാഴ്ച വേണം. ഇവ വര്‍ഷങ്ങളോളം ഒരേ കൂട്ടില്‍ത്തന്നെ മുട്ടകള്‍ ഇടാറുണ്ട്.
പ്രജനനകാലത്ത് തലയ്ക്ക് പിന്നില്‍ ഏതാനും തൂവലുകള്‍ കിളിര്‍ക്കും. മാറിടത്തില്‍ മഞ്ഞ നിറം കാണാം. കൂടുകള്‍ തമ്മില്‍ 1-2 മീ. അകലമേ ഉണ്ടാവാറുള്ളൂ. കൂടുകള്‍ ഇര തേടുന്ന പ്രദേശത്തുനിന്ന് 1-15 കി.മീ. അകലെവരെ ആകാറുണ്ട്.
കൊറ്റികളുടെ കൂട്ടത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ പക്ഷികളിലൊന്നാണ് വയല്‍നായ്ക്കന്‍ (ഘലലൈൃ അറഷൗമേി,േ ശാസ്ത്രീയനാമം ഘലുീേുശേഹീ െഖമ്മിശരൗ)െ. തടാകങ്ങളും വലിയ നദീതീരങ്ങളും തണ്ണീര്‍ത്തടങ്ങളും നിറഞ്ഞതും ഉയരമുള്ള മരങ്ങള്‍ സുലഭമായ പ്രദേശത്താണ് ഇവ ചെറു കൂട്ടമായി താവളമടിക്കുക. മത്സ്യങ്ങളും ജലപ്രാണികളും ചെറുപാമ്പുകളും തവളകളും ചീഞ്ഞളിഞ്ഞ ശവശരീരങ്ങളും ഒക്കെ ഇവ ആഹാരമാക്കാറുണ്ട്. ആണ്‍പെണ്‍പക്ഷികള്‍ കാഴ്ചയില്‍ ഒരേപോലെയുള്ളവയാണ്.
ഗുരുതരമായ വംശനാശഭീഷണിയുടെ വക്കിലെത്തി നില്‍ക്കുകയാണ് ഈ വലിയ പക്ഷികള്‍. ലോകമാകമാനം അയ്യായിരത്തിനും പതിനായിരത്തിനും ഇടയില്‍ മാത്രം പ്രായപൂര്‍ത്തിയെത്തിയ പക്ഷികള്‍ മാത്രമേ അവശേഷിക്കുന്നുള്ളൂ എന്നാണ് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത്. സിംഗപ്പൂരില്‍ നിന്നും പൂര്‍ണ്ണമായും ചൈനയില്‍നിന്ന് അധികം താമസിയാതെയും ഇവ അപ്രത്യക്ഷമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഭൂട്ടാനില്‍ ഇവ ദേശാടനത്തിനിടെ മാത്രം കാണാവുന്ന തരത്തിലേക്ക് കുറഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്.
പട്ടാളക്കാരുടെ കവാത്തിനു സമാനമായ നടപ്പാണ് ഇവയ്ക്ക്. ആംഗലേയത്തില്‍ അംഗരക്ഷകന്‍ എന്നര്‍ത്ഥം വരുന്ന അറഷൗമേി േഎന്ന പേരു സമ്മാനിച്ചത്. ഇവയില്‍ വലിപ്പമേറിയ ഏൃലമലേൃ അറഷൗമേി േഎന്ന വലിയ വയല്‍നായ്ക്കനും ഘലലൈൃ അറഷൗമേി േഎന്ന വയല്‍നായ്ക്കനും ഉള്‍പ്പെടുന്നു. ഇന്ത്യന്‍ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തില്‍ തുടങ്ങി തെക്കുകിഴക്കന്‍ ഏഷ്യയിലും ജാവ വരെയുള്ള പ്രദേശങ്ങളിലാണ് ഇവയെ കാണാനാവുക. കേരളത്തില്‍ വളരെ അപൂര്‍വ്വമായി മാത്രമേ ഇവയെ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ.
വലിപ്പത്തിലെ ചെറുപ്പവും വളവില്ലാത്ത മേല്‍ക്കൊക്കിന്റെ അഗ്രവും കഴുത്തിലെ സഞ്ചിയുടെ അഭാവവും കൊണ്ട് വയല്‍നായ്ക്കനില്‍ നിന്ന് ചെറുനായ്ക്കനെ തിരിച്ചറിയാം. കറുപ്പും ചാരവും മങ്ങിയ വെളുപ്പും കലര്‍ന്ന ശരീരമാണ് ഇവയുടേത്. കഷണ്ടിത്തലയും മങ്ങിയ നിറമുള്ള മുഖവുമുള്ള വയല്‍നായ്ക്കന്‍ പ്രജനനകാലത്ത് മുഖം കൂടുതല്‍ ചുവപ്പ് നിറമുള്ളതും കഴുത്ത് ഓറഞ്ച് നിറമുള്ളതുമായാണ് കാണുക. ഈ സമയം കൊക്കിനും ഇളം ചുവപ്പ് കര്‍ന്ന തവിട്ടുനിറം വ്യാപിക്കും. തലയിലും കഴുത്തിലും കറുത്തതും വെളുത്തതുമായ രോമങ്ങള്‍ അങ്ങിങ്ങായി കാണാം.
കൊതുമ്പന്നങ്ങളെ ഒഴിച്ചാല്‍ ഞാറപ്പക്ഷികളില്‍ ഏറ്റവും വലിയ കൊക്കുള്ള പക്ഷികളാണ് ഇവ. വലിപ്പക്കൂടുതല്‍ ഉള്ളതുകൊണ്ടു തന്നെ ഓടിയ ശേഷം മാത്രമാണ് ഇവ പറന്നുയരുക. പറക്കുമ്പോള്‍ കഴുത്ത് ശരീരത്തോട് ചേര്‍ത്ത് ചുരുക്കി വെയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പതിനാറു വര്‍ഷത്തോളമാണ് ഇവയുടെ ജീവിതദൈര്‍ഘ്യം.
മണ്‍സൂണ്‍ അടിസ്ഥാനമാക്കി ഉത്തരേന്ത്യയില്‍ നവംബറില്‍ തുടങ്ങി ജനുവരിവരേയും തെക്കേ ഇന്ത്യയില്‍ ഫെബ്രുവരിയില്‍ തുടങ്ങി മേയ് വരെയുമാണ് ഇവയുടെ പ്രജനനകാലം. വലിയ മരങ്ങള്‍ക്ക് മുകളിലായി ചെറുചില്ലകള്‍കൊണ്ട് കൂടൊരുക്കി ഇലകള്‍ കൊണ്ട് മെത്തയൊരുക്കി അതിലാണ് മുട്ടയിടുക. ഒരു മീറ്ററിലധികം പരപ്പും ആഴവും ഉള്ളതാണ് കൂടുകള്‍. മൂന്നു മുതല്‍ നാലുവരെ മുട്ടകളാണ് ഒരു പ്രജനനകാലത്ത് ഇടുക. മുപ്പത്തിയഞ്ചോളം ദിവസം നീണ്ടതാണ് അടയിരിക്കല്‍ കാലം. ഏകദേശം അഞ്ചു മാസക്കാലത്തോളം കഴിഞ്ഞാണ് കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ പറക്കാന്‍ പ്രാപ്തരാകുന്നത്. അതുവരെ മാതാപിതാക്കള്‍ ഇവയ്ക്കുള്ള ആഹാരം എത്തിച്ചുകൊടുക്കും. ഇക്കാലയളവില്‍ ഉയരമേറിയ മരങ്ങളിലെ കൂട്ടില്‍നിന്ന് താഴെ വീണും കഴുകന്മാരുടെ ആക്രമണംകൊണ്ടും കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ മരിച്ചു പോകാറുണ്ട്.
പറക്കാന്‍ തുടങ്ങിയാല്‍ മനുഷ്യനൊഴികെ യാതൊരുവിധ ശത്രുക്കളും ഇവയ്ക്കില്ലെന്ന് തന്നെ പറയാം. ഗോത്രവര്‍ഗ്ഗക്കാര്‍ ഇവയുടെ കൊക്ക് മുളയില്‍ തിരുകി ആയുധമാക്കുകയും മാംസം ഭക്ഷിക്കാന്‍ എടുക്കുകയും ചെയ്യാറുള്ളത് ഇവയുടെ നിലനില്‍പ്പിനു തന്നെ ഭീഷണിയാണ്. വാസസ്ഥലങ്ങളുടെ കയ്യേറ്റവും ചതുപ്പുകള്‍ നികത്തുന്നതും തണ്ണീര്‍ത്തടങ്ങള്‍ കുറയുന്നതും ഒക്കെ ഇവയുടെ ജീവനു ഭീഷണിയാണ്. കീടനാശിനികളുടെ പ്രയോഗവും അസുഖം വന്നതും മരുന്നുകള്‍ കുത്തിവെച്ചതുമായ കന്നുകാലികളുടെ അഴുകിയ മാംസം ഭക്ഷിക്കുന്നതും ഒക്കെ ഇവയുടേയും നിലനില്‍പ്പിനു ഭീഷണി സൃഷ്ടിക്കുന്നവയാണ്.
നാട്ടുവേഴാമ്പലിന് ചാരനിറമാണ്. വാലിന്റെ അറ്റത്ത് വെള്ളയും കറുപ്പും കാണാം. കണ്ണിന് മുകളില്‍ വെളള അടയാളമുണ്ട്. കൊക്കിന് മഞ്ഞ കലര്‍ന്ന കറുപ്പുനിറം. കേരളത്തില്‍ തൃശ്ശൂരിന് വടക്കോട്ടാണ് കാസര്‍കോട് വരെയുള്ള പ്രദേശങ്ങളില്‍ ഇവയെ സാധാരണ കണ്ടുവരുന്നു. നാട്ടിന്‍പുറങ്ങളിലും മരങ്ങളുള്ള പട്ടണപ്രദേശങ്ങളിലും സാധാരണ കണ്ടുവരുന്ന പക്ഷിയായതുകൊണ്ടു തന്നെ ഇവയ്ക്ക് നാട്ടുവേഴാമ്പല്‍ എന്ന പേര് ഉചിതമായി തോന്നുന്നു. കൂട്ടമായി ഇരതേടുന്ന ഇവ 'കിയ്യോംാം' എന്ന നീട്ടിയുള്ള വിളി പിരിഞ്ഞു പോകാതിരിക്കാനാണെന്ന് തോന്നുന്നു.
പഴങ്ങളാണ് നാട്ടുവേഴാമ്പലിന്റെ പ്രധാനഭക്ഷണം. ആല്‍, പേരാല്‍, കോവല്‍, വേപ്പ്, ഞാവല്‍ മുതലായവയുടെ പഴങ്ങള്‍ ഭക്ഷിക്കാന്‍ കോഴിവേഴാമ്പലുകളെപ്പോലെ കൂട്ടമായി എത്താറുണ്ട്. മരക്കൊമ്പുകളില്‍ മുറുകെ പിടിച്ച് ബാലന്‍സ് ചെയ്ത് ചുറ്റുമുള്ള പഴങ്ങള്‍ കൊത്തിത്തിന്നുന്നതില്‍ ഒരു പ്രത്യേക വൈദഗ്ധ്യം തന്നെ ഇവയ്ക്കുണ്ട്. മാത്രമല്ല, പഴങ്ങള്‍ അല്‍പം ദൂരെയാണെങ്കില്‍പോലും നീണ്ട കൊക്കും കഴുത്തും കൊത്തിയെടുക്കുന്നതിന് ഇവയ്ക്ക് സഹായകമാവുന്നു.
പഴങ്ങള്‍ മാത്രമല്ല, ഇയ്യാംപ്പാറ്റ, പല്ലി തുടങ്ങിയ ചെറുപ്രാണികളേയും ആഹരിക്കാറുണ്ട്. മറ്റിനം വേഴാമ്പലുകളെപോലെ പഴം വായുവിലെറിഞ്ഞ് കൊക്കുകൊണ്ട് പിടിക്കുന്ന സ്വഭാവം ഇവയ്ക്കുമുണ്ട്. ഇലവ്, കാട്ടിലവ്, മുരിക്ക്, പ്ലാശ് മുതലായവ പൂക്കുമ്പോള്‍ തേന്‍ കുടിക്കാനെത്താറുള്ളത് പല തവണ ശ്രദ്ധയില്‍പ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. വേനല്‍ക്കാലമാണ് ഇവയുടെ പ്രജനനകാലം.
Also known as Bar-pouched Wreathed Hornbill. Males: length: 100 - 117 cm, body weight: 2.04 -3.65 kg), females: body weight: 1.36 - 2.685 kg. This large hornbill is mostly black, with a fully white tail. Only the male has chestnut-brown on the head, and a bright yellow throat. The female has a bright blue throat. Both the male and female also have an incomplete band or mark on their throat. The casque on the beak is not horn-like, but looks more like a carved piece of wood with neat furrows or wreaths from which it gets its common name. They have a call with three notes that sounds like oek-uk-uk and is repeated several times, sometimes very loudly, at other times more softly. They are found in the forested hills of north-eastern India and also in other countries like Bangladesh, Nepal, Bhutan, Myanmar, Thailand, Cambodia, Laos, Vietnam, peninsular Malaysia, Indonesia on Sumatra and some islands in south-east Asia. The species mainly inhabits lowland foothill semi-evergreen and evergreen forest, but seasonally migrates up to 2,560 meters. It can occur in logged forests and plantations near larger intact forests, provided it is not heavily hunted and if the habitat is not subjected to further degradation. In north-east India, it is commonly seen in Manas, Nameri, Pakke and Namdapha Tiger Reserves.
The Kalij Pheasant is a species of the Himalayan foothills where it occurs in forests and thickets. Closely related with the Silver Pheasant (Lophura nycthemera), they can hybridize. Nine subspecies are recognized. The nominate race has been introduced into Hawaii in 1962, and its population is increasing regularly. The adult male of nominate race has glossy blue-black plumage with purplish to greenish wash, and with distinctive broad white scales on lower back to uppertail-coverts. Wings and vent are blackish-brown and mostly glossless. The tail is glossy blue-black above and black below. The breast is grey to greyish-white, but there are many variations in breast colour according to the race, and extent of white pattern on lower back, rump and tail. On the head, forehead, crown and throat are black, whereas the nape is glossy blue-black. We can see several elongated blue-black feathers, forming a long crest on the hind crown. The face shows bright red to scarlet wattles. The bill is pale grey. The eyes are dark brown. Strong legs and feet are pale brown. We can see a spur at the rear of each tarsus.
Small dark crake found in forested marshes, fields, and wet edges. Rich brown above and dark gray below. Color scheme similar to Brown Crake, but darker overall, particularly on the face. Like most crakes, generally shy, preferring thick vegetation, but will venture into open fields and marshes during dawn and dusk. Voice consists of two hoarse croaks, followed by a clattering descending trill. The black-tailed crake (Porzana bicolor) is a species of bird in the family Rallidae.[2] It is found in Bangladesh, Bhutan, China, India, Laos, Myanmar, Nepal, Thailand and Vietnam. It is slate-gray with a chestnut brown back. Its eyes are red. Its slender legs are pinkish-red.
ഒരു ജലപ്പക്ഷിയാണ് (aquatic bird) വലിയ നീര്‍ക്കാക്ക. ജലത്തിനടിയില്‍വച്ച് പിടിക്കുന്ന മീനിനെ ജലത്തിന് പുറത്തുകൊണ്ടുവന്ന് ഭക്ഷിക്കുന്നു. ഇവ ഉയരം കൂടിയ മരങ്ങളില്‍ കൂട്ടങ്ങളായാണ് അടുത്തടുത്ത് കൂടുവച്ചാണ് പ്രജനനം നടത്തുന്നത്. വലിയ നീര്‍ക്കാക്ക സാധാരണ ഗതിയില്‍ വലിപ്പമുള്ള ഒരു പക്ഷിയാണ്. പക്ഷേ, പല സ്ഥലങ്ങളില്‍ ഇത് പല വലിപ്പത്തില്‍ കാണാറുണ്ട്. അതിന്റെ ഭാരം ശരാശരി 1.5 കി.ഗ്രാം മുതല്‍ 5.3 കി.ഗ്രാം വരെ ആണ് (11.7 lbs). ഇതിന്റെ നീളം 70 മുതല്‍ 102 സെ.മീ. വരെ ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. ചിറകിന്റെ വിസ്താരം 121 മുതല്‍ 160 സെ.മീ. വരെ കാണാറുണ്ട്. ഇതിന്റെ വാലിന് നല്ല നീളമുള്ളതും തൊണ്ടയുടെ ഭാഗത്ത് മഞ്ഞ നിറത്തിലും കാണപ്പെടുന്നു. കൊക്കിന്റെ അറ്റം വളഞ്ഞതാണ്. തിളങ്ങുന്ന കറുപ്പാണ്. തലയുടെ ഉച്ചിയില്‍ വെളുത്ത തൂവലുകളുണ്ട്. കുട്ടികള്‍ക്ക് 3 വയസ്സുവരെ അടിവശം വെളുപ്പും മുകള്‍വശം തവിട്ടുനിറവുമാണ്. ഇത് സാധാരണ മിക്കയിടങ്ങളിലും കാണപ്പെടുന്ന ഒരു പക്ഷിയാണ്. കടല്‍, അഴിമുഖം, ശുദ്ധജല തടാകങ്ങള്‍ നദികള്‍ എന്നിവയില്‍ നിന്നും ആഹാര സമ്പാദനം നടത്തുന്നു.
വലിയ കടല്ക്കള്ളന് ഇംഗ്ലീഷില്‍ Great Frigatebird എന്നാണ് പേര്. ശാസ്ത്രീയ നാമം Fregate minor എന്നുമാണ്. ഇവ പ്രധാനമായി കൂടുകൂട്ടുന്നത് ഗലപാഗോസ് ദ്വീപ് അടക്കമുള്ള പസിഫിക്കിലും ഇന്ത്യന്‍ മഹാസമുദ്രത്തിലും പിന്നെ തെക്കേ അറ്റ്‌ലാന്റിക്കിലും ആണ്. പൂവനും പിടയ്ക്കും കഴുത്തില്‍ ഒരു ചുവന്ന പാടയുണ്ട്. പൂവന് ഇണയെ ആകര്‍ഷിക്കാന്‍ ഇതിനെ വീര്‍പ്പിക്കും. നീണ്ടു കൂര്‍ത്ത ചിറകുകള്‍. വാല്‍ ഫോര്‍ക്ക്‌പോലെയാണ്. പൂവന് പിടയേക്കാള്‍ ചെറുതാണ്. പൂവന് കറുപ്പു നിറമാണ്. പിടയ്ക്കും കറുപ്പുനിറമാണ്. പക്ഷെ കഴുത്തിലും നെഞ്ചിലും വെള്ളനിറം. ചുവന്ന വളയം കണ്ണിനു ചുറ്റുമുണ്ട്.കൂടുകള്‍ ചെറുചെടികള്‍ക്കിടയിലെ മരത്തിലാണ്. ചെടികള്‍ ഇല്ലെങ്കില്‍ മണ്ണിലും കൂട് ഉണ്ടാക്കും. പൂവന് കൂടുണ്ടാക്കുവാനുള്ള വസ്തുക്കള്‍ എത്തിച്ചുകൊടുക്കും. പിട കൂടുണ്ടാക്കും. മറ്റുള്ള പക്ഷികളുടെ കൂട്ടില്‍നിന്നും നിര്‍മ്മാണവസ്തുക്കള്‍ കട്ടെടുക്കാറുമുണ്ട്.
ഈസ്റ്റേണ്‍ വൈറ്റ് പെലിക്കന്‍, റോസി പെലിക്കന്‍, വൈറ്റ് പെലിക്കന്‍ എന്നൊക്കെ അറിയപ്പെടുന്ന ഗ്രേയ്റ്റ് വൈറ്റ് പെലിക്കന്‍. ശാസ്ത്രീയനാമം: Pelecanus onocrotalus. തെക്കുകിഴക്കേ യൂറോപ്പ് മുതല്‍ ഏഷ്യയിലെയും ആഫ്രിക്കയിലെയും ചതുപ്പുകളിലും ആഴമില്ലാത്ത തടാകങ്ങളിലും കാണപ്പെടുന്നു. പെലിക്കന്‍ കുടുംബത്തില്‍പ്പെടുന്ന ഒരു പക്ഷിയാണ് വെണ്‍ കൊതുമ്പന്നം. ഇതൊരു വലിയ പക്ഷിയാണ്. ആഴംകുറഞ്ഞ തണുപ്പില്ലാത്ത ശുദ്ധജലത്തില്‍ ഇവയെ കാണുന്നു.
പ്രജനന കാലത്ത് പൂവന്റെ മുഖത്തെ തൊലിക്ക് പിങ്ക് നിറവും പിടയ്ക്ക് ഓറഞ്ചു നിറവുമാണ്. ഇവയുടെ പ്രധാന ഭക്ഷണം മത്സ്യമാണ്. ഭക്ഷണത്തിനുവേണ്ടി നൂറു കി.മീ. വരെ പറക്കും. ഇവയ്ക്ക് ഒരു ദിവസം 0.9 - 1.4 കി.ഗ്രാം വരെ മത്സ്യം വേണം. വെള്ളത്തില്‍ ആറോ എട്ടോ പക്ഷികള്‍ കുതിര ലാടത്തിന്റെ ആകൃതിയില്‍ നിരന്നാണ് ചിലപ്പോള്‍ ഇരതേടുന്നത്. ചിലപ്പോള്‍ മറ്റു പക്ഷികളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളേയും ഭക്ഷിക്കും.
തെക്കുകിഴക്കന്‍ ഏഷ്യയുടെ വനങ്ങളില്‍ കാണപ്പെടുന്ന ഒരു ചെറിയ ഇരപിടിയന്‍ പക്ഷിയാണ് കിന്നരി പ്രാപ്പരുന്ത്. ഇത് ചെറിയ ഗ്രൂപ്പുകളായി പലപ്പോഴും നിബിഡ വനങ്ങളിലാണ് കാണപ്പെടുന്നത്. കറുത്ത പക്ഷി, കഴുത്തിനു താഴെ വെള്ള വര പിന്നെ കറുപ്പ്, പിന്നെ കടും തവിട്ടുനിറത്തിലുള്ള വര, നെഞ്ചിനു കീഴെ കടും തവിട്ടുനിറത്തിലുള്ള വരയോടു കൂടിയ മങ്ങിയ വെള്ളനിറം. കീടങ്ങള്‍, തവളകള്‍, ഉരഗങ്ങള്‍ മുതലായവയാണ് ഇവയുടെ പ്രധാന ഭക്ഷണം.
The Red-naped Ibis (Pseudibis papillosa) - also known as Indian Black Ibis - is a species of ibis found in parts of South Asia, where it inhabits marshes, lakes, riverbeds and irrigated farmland. This species is less aquatic than most other species of ibis. They are common breeders in the state of Haryana in North India. Ibises resemble herons and share many of their habitats and behavioral traits, but unlike herons, ibises fly with necks outstretched and often in V-formation. This large ibis has a mostly glossy dark brown / blackish plumage with a red patch on the head and a white patch near the shoulders. It has a curlew-like long down-curved bill and reddish / flesh-colored legs and feet. Males and females look alike. In North India, most breeding activities have been observed from March through October. The nests are shallow cup-shaped platforms of sticks, grasses or reeds that are typically situated on trees near a body of water, such as rivers, swamps or lakes. The average clutch consists of 2 – 4 eggs. The nests are often reused year-after-year. Indian ibises mostly feed in shallow waters on aquatic insects, mollusks, frogs, and food sifted from the water surface. Their diet also includes insects caught on land, as well as lizards, worms, skinks, and other small reptiles.
Large seabird of offshore tropical waters, not seen from mainland. Nests on offshore islands (usually in trees and bushes, unlike other boobies, which nest on the ground). Adult plumage is variable, but all have bright red feet and colourful bill and face; some have wholly brown plumage, others are white with a black trailing edge to the wings; the tail can be black or white. Immature of all types are brown overall with dull pinkish feet. Red-footed boobies are slender gannet-like birds that occur in a range of plumages. Like other members of the family, they have a long conical bill, slender neck, long narrow wings, and long pointed tail. White morph birds are mainly white with light buff or orange on the head, and black primaries and secondaries (the main flight feathers on the wing), plus black coverts. There is a diagnostic black patch near the carpal joint on the underwing. Brown morph birds are mid-brown all over, with darker flight feathers. A common intermediate morph is mid-brown with a white rump and tail. Birds may be any shade between mid-brown and white, and are never as dark as the chocolate brown plumage of brown boobies. It is the only booby that can have a white tail (though it can be black in the Galapagos subspecies, and is dark in the darkest brown morph birds). All morphs have pale blue bills with pink base, pink facial skin, and bright red feet and legs. Females are slightly larger than males. Juveniles are brown or grey-brown, streaked darker, and are usually paler below, with grey or greyish-pink legs and feet. Birds become paler with age, until adult plumage and bare-part coloration is attained when about 2.5 years old.
The Black-necked Crane is distributed in Pakistan, China, Himalayan regions of the Republic of India, Bhutan and Vietnam. It breeds on the Tibetan Plateau, with a small population in adjacent Ladakh, and Kashmir valleys. It has therefore been designated as the State bird of Jammu and Kashmir. It has six wintering areas, mostly at lower altitudes in China, notably at Caohai Lake, but it also winters in Bhutan. In Jammu and Kashmir, the crane breeds near the high altitude lakes of Ladakh such as Tso Kar Lake. The Black-necked Crane is one of the spiritual creatures for the people of the area and is pictured alongside many of their deities in the monasteries of the region. The species generally lives in a defined area, but will fly on a daily and seasonal basis as far as several dozen kilometers. In the dry season (non-breeding time) large flocks of as many as several hundred birds are formed. During the breeding season, a single pair nests within territories of 0.5-1 square kilometers. Mostly diurnal, they sleep at night while standing on one or other leg, preferably in water. Black crowned cranes usually feed in the mornings and afternoons, with plenty of time for other activities. They spend much time preening, as do all birds. These cranes look for food either singly, in pairs or with a small group. They peck on the surface rather than digging into the soil. During drier spells they tend to feed near livestock, where invertebrates are in abundance. Black crowned cranes are omnivores and will eat anything small enough that they can catch, including snails, insects, crabs, lizards, amphibians and snakes. They also eat seeds and fruit.
A medium-sized stork with a glossy black body, a black cap, and a white neck. In flight, the white undertail coverts are clearly visible. Note the dark black bill with a reddish tip and red legs. Mainly inhabits wetlands including lakes, ponds, dams, flood plains, marshes, and flooded agricultural fields. Flies with their neck stretched out and tends to soar long distances on thermals. The species is predominantly carnivorous, its diet consisting of fish, frogs, toads, snakes, lizards, large insects and larvae, crabs, molluscs and marine invertebrates. It forages by slowly walking through water or vegetation, stabbing at prey. Occurs from India and Sri Lanka to the Philippines, with a separate population in sub-Saharan Africa. In southern Africa, it is uncommon in Mozambique, northern and southern Zimbabwe, northern Botswana, northern Namibia (including the Caprivi Strip) and eastern South Africa. It can occupy almost any wetland habitat, generally preferring flood plains, rivers, pans, ponds, dams, lagoons, swamp forests, mangrove swamps, tidal mudflats, estuaries and also man-made habitats, including golf courses, firebreaks and roads in plantations.
ലോക വനിതാ റാപിഡ് ചെസ് ചാംപ്യന്‍. 1987 മാര്‍ച്ച് 31ന് ആന്ധ്രപ്രദേശിലെ വിജയവാഡക്കടുത്തുള്ള ഗുഡിവാഡയില്‍ ജനിച്ചു.
1995 ല്‍ എട്ടുവയസ്സില്‍ താഴെയുള്ളവരുടെ നാഷണല്‍ ചാമ്പ്യന്‍ഷിപ്പോടെയാണ് കരിയറില്‍ തുടക്കം. 12-ാം വയസ്സില്‍ ഇന്റെര്‍ നാഷണല്‍ മാസ്റ്റര്‍ ചാമ്പ്യന്‍ഷിപ്പ് നേടി. 15-ാം വയസ്സില്‍ ഇന്റെര്‍ നാഷണല്‍ ഗ്രാന്റ് മാസ്റ്റര്‍ റ്റൈറ്റില്‍ നേടുന്ന പ്രായം കുറഞ്ഞ താരമായി.
ജൂഡിറ്റ് പോള്‍ഗാറിനു ശേഷം എലോ റേറ്റിങ്ങില്‍ 2600 കടന്ന രണ്ടാമത്തെ നിതാ ചെസ്സ് താരവുമാണ് ഹംപി. അര്‍ജുന (2003), പത്മശ്രീ (2007) പുരസ്‌കാരങ്ങള്‍ നല്‍കി രാഷ്ട്രം അവരെ ആദരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
(The Indian chess grandmaster and the current World Rapid Chess Champion. In October 2007, she became the second female player, after Judit Polgár, to exceed the 2600 Elo rating mark. In 2002, Koneru became the youngest woman ever to achieve the title of grandmaster at the age of 15 years, 1 month, 27 days, beating Judit Polgár’s previous mark by three months. Humpy was awarded prestigious awards such as Arjuna Award (2003), Padma Shri (2007) and so on. She was born on 31 March 1987, in Vijayawada, Andhra Pradesh.)
'വിളക്കേന്തിയ വനിത' എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന ഫ്‌ളോറന്‍സ് നൈറ്റിങ്‌ഗേല്‍ ആണ് ആധുനിക നേഴ്‌സിങ്ങിന് അടിത്തറപാകിയ വ്യക്തിയായി ഗണിക്കപ്പെടുന്നത്. ഈ മഹതിയുടെ 200-ാം ജന്മവാര്‍ഷികത്തോടനുബന്ധിച്ച് ലോകാരോഗ്യ സംഘടന 2020 വര്‍ഷത്തെ 'നഴ്‌സിന്റെ വര്‍ഷം' ആയി പ്രഖ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
ക്രീമിയന്‍ യുദ്ധകാലത്ത് (1853-1856 കാലത്ത്) പരിക്കേറ്റ പട്ടാളക്കാര്‍ക്കു നല്‍കിയ പരിചരണമാണ് അവരെ ലോക പ്രശസ്തയാക്കിയത്. യുദ്ധത്തില്‍ മുറിവേറ്റ പട്ടാളക്കാരുടെ ദയനീയാവസ്ഥയെക്കുറിച്ചറിഞ്ഞ അവര്‍, താന്‍ തന്നെ പരിശീലനം നല്‍കിയ, 38 നേഴ്‌സുമാരോടൊന്നിച്ച് 1854 ഒക്ടോബര്‍ 21നു ടര്‍ക്കിയിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു അമിതമായി ജോലിചെയ്യാന്‍ നിര്‍ബന്ധിതരായിരുന്ന ആരോഗ്യപ്രവര്‍ത്തകരാല്‍, വേണ്ടത്ര പരിചരണം കിട്ടാതെ കഴിയുന്ന, മുറിവേറ്റ പട്ടാളക്കാരെയാണ് അവിടെ കണ്ടത്. മരുന്നുകളുടെ ദൗര്‍ബല്യവും ശുചിത്വപരിപാലനത്തിലുള്ള അശ്രദ്ധയും കാരണം, പട്ടാളക്കാരുടെ പരിക്കുകള്‍ പലപ്പോളും മരണത്തില്‍വരെ കലാശിക്കുന്ന അവസ്ഥയായിരുന്നു അവിടെ. ഫ്‌ളോറന്‍സ് നൈറ്റിംഗേലും നേഴ്‌സുമാരും ആശുപത്രിയും ഉപകരണങ്ങളും വൃത്തിയാക്കുകയും രോഗികളുടെ പരിചരണം പുന:ക്രമീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.
1883ല്‍, വിക്‌റ്റോറിയ രാജ്ഞി ഫ്‌ലോറന്‍സിന് റോയല്‍ റെഡ് ക്രോസ്സ് സമ്മാനിച്ചു. 1907ല്‍ ഫ്‌ലോറന്‍സ് നൈറ്റിംഗേല്‍, 'ഓര്‍ഡര്‍ ഒഫ് മെറിറ്റ്' നേടുന്ന ആദ്യത്തെ വനിതയായിത്തീര്‍ന്നു. ഇന്ത്യയിലും ഇവര്‍ പ്രവര്‍ത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്.
1820 മെയ് 12ന് ഇറ്റലിയിലെ ഫ്‌ളോറന്‍സിലുള്ള, ടാസ്‌കനി എന്ന സ്ഥലത്ത് ബ്രിട്ടീഷ് കുടുബത്തില്‍ ജനിച്ചു. 1910 ഓഗസ്റ്റ് 13 ന് ബ്രിട്ടനില്‍ അന്തരിച്ചു.
(An English social reformer, popularly called “The Lady with the Lamp”, who is widely regarded as the founder of modern nursing. The World Health Organization has designated the year 2020 as the “year of the nurse and midwife”, in honour of the 200th anniversary of the birth of Florence Nightingale. Florence Nightingale’s most famous contribution came during the Crimean War. She came to know about the reports about the horrific conditions for the wounded soldiers there. On 21 October 1854, she and the staff of 38 women volunteer nurses that she trained, set out to the Ottoman Empire. Her team found that poor care for wounded soldiers was being delivered by overworked medical staff in the face of official indifference. Medicines were in short supply, hygiene was being neglected, and mass infections were common, many of them fatal. There was no equipment to process food for the patients. Nightingale’s dedicated work helped reducing the death rate considerably, either by making improvements in hygiene and health care. Florence Nightingale was awarded the Royal Red Cross title by the Queen in1883. She also worked in India. She was born on 12 May 1820 at Florence, Tuscany in Italy in in British family. She died on 13 August 1910 in London.)
അടുത്തയിടെ ജസീക്ക മീര്‍ എന്ന മറ്റൊരു യാത്രികയോടൊപ്പം, വനിതകള്‍ മാത്രമായുള്ള ചരിത്രത്തിലെ ആദ്യ ബഹിരാകാശ നടത്തത്തിലേര്‍പ്പെട്ട് റെക്കോഡിട്ട അമേരിക്കന്‍ ബഹിരാകാശ യാത്രിക. തുടര്‍ച്ചയായി 328 ദിവസം ബഹിരാകാശത്ത് ചെലവഴിച്ച് പുതിയ വനിതാ റെക്കോര്‍ഡ് സൃഷ്ടിച്ച ക്രിസ്റ്റീന കോച്ച് ഭൂമിയില്‍ തിരിച്ചെത്തിയത് അടുത്തയിടെയാണ്. 11 മാസം രാജ്യാന്തര ബഹിരാകാശ നിലയത്തില്‍ (ഐഎസ്എസ്) താമസിച്ചത്തിനു ശേഷമാണ് ഭൂമിയിലേക്ക് മടങ്ങിയെത്തിയത്. റോസ്‌കോസ്‌മോസിന്റെ സോയൂസ് കമാന്‍ഡര്‍ അലക്‌സാണ്ടര്‍ സ്‌കോര്‍ട്‌സോവ്, ഇഎസ്എയുടെ (യൂറോപ്യന്‍ ബഹിരാകാശ ഏജന്‍സി) ലൂക്കാ പര്‍മിറ്റാനോ എന്നിവരുമൊത്താണ് ക്രിസ്റ്റീന കോച്ച് ഭൂമിയില്‍ ഇറങ്ങിയത്. 1979 ജനുവരി 29നാണ് ക്രിസ്റ്റീന കോച്ചിന്റെ ജനനം.
(The NASA astronaut who has returned to Earth recently, after spending a total of 328 days in space, between the dates of 14 March 2019 and 6 February 2020. She touched the earth alongwith cosmonaut Aleksandr Skvortsov and ESA astronaut Luca Parmitano. Koch achieved the Guinness World Records title for the longest spacewalk by a woman as well. She participated in the first all-female spacewalk with fellow NASA astronaut Jessica Meir, on 18 October 2019. She was born on January 29, 1979 at Grand Rapids, Michigan, U.S.)
