Thursday, October 17, 2019

Air Chief Marshal Rakesh Kumar Singh Bhadauria

Air Chief Marshal Rakesh Kumar Singh Bhadauria on September 30 took charge as the 26th chief of the Indian Air Force. The Air Marshal is an alumnus of the National Defence Academy. He was commissioned in the fighter stream of IAF on 15 Jun 1980 and won the coveted ‘Sword of Honour’ for standing first in the overall order of merit. He has over 4250 hours of experience on twenty six types of fighters and transport aircraft with the unique distinction of being an Experimental Test Pilot, a Cat ‘A’ Qualified Flying Instructor and a Pilot Attack Instructor. He completed his Masters in Defence Studies from Command and Staff College, Bangladesh.
The Air Marshal has held a number of important appointments, which include, Command of a Jaguar Squadron and a premier Air Force Station, Commanding Officer of Flight Test Squadron at Aircraft & System Testing Establishment, Chief Test Pilot and Project Director of National Flight Test Centre on Light Combat Aircraft (LCA) project. He was extensively involved in the initial prototype flight tests on the LCA. Air Marshal Bhadauria was also the Air Attache, at EoI Moscow, Assistant Chief of the Air Staff (Projects), Commandant of the National Defence Academy, Senior Air Staff Officer at HQ CAC, Deputy Chief of the Air Staff at Air HQ and Air Officer Commanding-in-Chief of Southern Air Command. Prior to assuming the present appointment, he was the Air Officer Commanding-in-Chief of Training Command.
During his illustrious career, he was commended by the Chief of Air Staff and has been awarded Param Vishist Seva Medal, Ati Vishist Seva Medal and Vayu Sena Medal.

Greta Thunberg (ഗ്രേറ്റ എര്‍മാന്‍ തന്‍ബര്‍ഗ്)

A Swedish teenage environmental activist whose campaigning has gained international recognition. Thunberg got fame at the age of 15 as she began spending her school days outside the Swedish parliament by holding up a placard saying, “School strike for climate”.  Soon, several students follow her model in her motherland as well around the world. Thunberg also won in convincing her parents to adopt several lifestyle choices to reduce their own carbon footprint, including giving up air travel and not eating meat. 
Thunberg addressed the 2018 United Nations Climate Change Conference. The Time magazine has been named her as one of the 100 most influential people of 2019. She has been nominated for the Nobel Peace Prize, this year. In September 2019, she addressed the UN Climate Action Summit in New York, as well.
Greta Thunberg was born on 3 January 2003 in Stockholm, Sweden. Her mother is Malena Ernman, a famous opera singer and her father is actor Svante Thunberg.

Pankaj Advani

Pankaj Advani recently won his 22nd World Billiards Title at the IBSF World Billiards Championship 2019. This is Advani’s fourth consecutive world title in billiards short format (150-up). Speaking on his consecutive victories, Advani stated that it is such a touch-and-go format and so unpredictable that winning these four years on the trot and five out of the last six is extremely special.
On winning his 22nd gold medal, Advani said, “Every time I participate in a world championship, one thing is clear - my motivation to excel has not diminished. This win is a testament to the fact that my hunger and fire are both well and truly alive.”
Pankaj Advani claimed his 22nd World Championship title in Mandalay similarly as he had won in the 2018 IBSF World Billiards Championship. The match ended up being one-sided, with the same outcome and an identical score of 6-2 as it was in 2018.
Pankaj Advani beat the local favourite, Myanmar’s Nay Thway Oo again to claim his 22nd title, while Oo had to settle for silver for the second time in a row. 
Previously, Advani achieved a hat-trick of hat-tricks in billiards by simultaneously winning the World, Asian and Indian National Championship titles in 5 different years- 2005, 2008, 2012, 2017 and 2019.
Advani is currently the only player in the world to win world titles in both short and long formats of snooker (6-red and 15-red standard) and both formats of English billiards (time and point).

Hazza Al Mansouri

Hazza Al Mansouri is the first person from the United Arab Emirates in space. He is also the first Arab aboard the International Space Station. Hazza is a military pilot in the UAE Armed Forces. On September 25, 2019 he boarded the Soyuz MS-15 spacecraft which launched from the Baikonur Cosmodrome in Kazakhstan to the International Space Station. He landed safely in Kazakhstan after eight days, on October 3, 2019. 
Hazza Al Mansouri was born on December 13, 1983 in the Abu Dhabi suburb of Al Wathba. 


ഷെല്ലി ആന്‍ ഫ്രേസര്‍ പ്രൈസ് (Shelly-Ann Fraser-Pryce)

എക്കാലത്തേയും ഏറ്റവും വലിയ വനിതാ സ്പ്രിന്റര്‍ എന്ന വിശേഷണത്തിനര്‍ഹയായ ജമൈക്കന്‍ ഹ്രസ്വദൂര ഓട്ടക്കാരിയാണ് ഷെല്ലി ആന്‍ ഫ്രേസര്‍ പ്രൈസ്. 100 മീറ്റര്‍ ഓട്ടത്തില്‍ ഒളിമ്പിക്‌സിലും ലോക ചാമ്പ്യന്‍ഷിപ്പിലും സ്വര്‍ണം നേടിയ വ്യക്തിയാണ് ഷെല്ലി. 2008 ബെയ്ജിങ്ങ് ഒളിമ്പിക്‌സില്‍ 100 മീറ്ററില്‍ സ്വര്‍ണ്ണം നേടുമ്പോള്‍ ഷെല്ലിക്ക് 21 വയസ്സ് മാത്രമായിരുന്നു പ്രായം. 2012 ലെ ലണ്ടന്‍ ഒളിമ്പിക്‌സിലും സ്വര്‍ണ നേട്ടം നിലനിര്‍ത്താന്‍ അവര്‍ക്കായി. 2017ല്‍ അത്‌ലറ്റിക്‌സില്‍ നിന്ന് മാറി നിന്ന ഷെല്ലി 2019 ല്‍ നടന്ന ദോഹ ലോക അത്‌ലറ്റിക് ചാംപ്യന്‍ഷിപ്പില്‍ സ്വര്‍ണം നേടിക്കൊണ്ടാണ് തിരിച്ചു വരവ് ഗംഭീരമാക്കിയത്. 
ലോക അത്‌ലറ്റിക് ചാംപ്യന്‍ഷിപ്പുകളില്‍ നാല് വട്ടം സ്വര്‍ണമെഡല്‍ നേടുന്ന (2009, 2013, 2015, 2019) ആദ്യ സ്പ്രിന്ററും 'പോക്കറ്റ് റോക്കറ്റ് എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഷെല്ലി തന്നെ'. ഇക്കാര്യത്തില്‍ സാക്ഷാല്‍ ഉസൈന്‍ ബോള്‍ട്ടിനെയും ഷെല്ലി മറികടന്നു. ജൈമൈക്കയിലെ കിങ്സ്റ്റണ്‍ പട്ടണത്തില്‍ ജനിച്ചു.

അമിതാഭ് ബച്ചന്‍ (Amitabh Bachchan)

ഇന്ത്യന്‍ സിനിമാ മേഖലയിലെ പരോമന്നത അംഗീകാരമായ ദാദാ സാഹിബ് ഫാല്‍ക്കെ പുരസ്‌കാരം 'ബിഗ് ബി' അമിതാഭ് ബച്ചന് (Amitabh Bachchan). സിനിമാ രംഗത്തെ സമഗ്ര സംഭവന പരിഗണിച്ചാണ് പുരസ്‌കാരം. കേന്ദ്ര വാര്‍ത്താ വിതരണ പ്രക്ഷേപണ മന്ത്രി പ്രകാശ് ജാവഡേക്കറാണ് അവാര്‍ഡ് പ്രഖ്യാപിച്ചത്.
ഇന്ത്യന്‍ സിനിമ കണ്ട ഏറ്റവും വലിയ താരമായാണ് അമിതാഭ് ബച്ചന്‍ വാഴ്ത്തപ്പെടുന്നത്. 1970കളില്‍ പുറത്തിറങ്ങിയ ബോളിവുഡ് സിനിമകളായ സന്‍ജീര്‍, ദീവാര്‍, ഷോലെ തുടങ്ങിയവയിലെ പ്രകടനമാണ് ബച്ചനെ പ്രശസ്തിയിലേക്കുയര്‍ത്തിയത്. മികച്ച നടനുള്ള ദേശീയ അവാര്‍ഡ് നാലുതവണ ബച്ചന് ലഭിച്ചു. 1984ല്‍ പദ്മശ്രീ, 2001ല്‍ പദ്മ ഭൂഷണ്‍, 2015ല്‍ പദ്മ വിഭൂഷണ്‍ എന്നീ ബഹുമതികളും ഇദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. 2007ല്‍ ഫ്രാന്‍സിന്റെ പരമോന്നത സിവിലിയന്‍ ബഹുമതിയായ നൈറ്റ് ഓഫ് ദി ലീജിയന്‍ ഓഫ് ഓണര്‍ (Knight of the Legion of Honour) ബച്ചന് ലഭിച്ചു.
ഉത്തര്‍പ്രദേശിലെ അലഹബാദില്‍ 1942 ഒക്‌ടോബര്‍ 11നാണ് അമിതാഭ് ബച്ചന്‍ ജനിച്ചത്. പിതാവ് പ്രശസ്ത ഹിന്ദി കവിയായിരുന്ന ഹരിവംശ്‌റായ് ബച്ചനും മാതാവ് സാമൂഹിക പ്രവര്‍ത്തകയായിരുന്ന തേജി ബച്ചനും.



ജീനി-ചുണ്ടന്‍ കൊറ്റി (Saddle-billed Stork)

കൊറ്റി കുടുംബത്തിലെ ഏറ്റവും ഉയരമുള്ള ഇനമാണിവ. നീണ്ട കാലും, കഴുത്തും തടിച്ച് നീണ്ട കൊക്കുമുള്ള വലിയ പക്ഷികളാണ് കൊറ്റികള്‍. ആഫ്രിക്കന്‍ ഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളില്‍ ജീനി ചുണ്ടന്‍ കൊറ്റി കാണപ്പെടുന്നു. ഇവയുടെ വലിയ കൊക്ക് ചുവപ്പ് നിറത്തിലാണുള്ളത്. തുടക്കഭാഗത്ത് കറുത്ത ഒരു ബാന്‍ഡുപോലുള്ള ഭാഗം ഉണ്ടാവും. അതിനു മുകളിലായി നെറ്റിയില്‍നിന്ന് തുടങ്ങുന്ന ഒരു മഞ്ഞ ഷീല്‍ഡും (ജീനി) കാണാം. ഇതാണ് ജീനി-ചുണ്ടന്‍ എന്ന പേരു വരാന്‍ കാരണം. കഴുത്ത് കറുത്ത നിറത്തിലാണ്.
 കൊക്കും കഴുത്തും നീട്ടിപ്പിടിച്ചാണ് ജീനി-ചുണ്ടന്‍ കൊറ്റിയുടെ പറക്കല്‍. ഇവയുടെ ഈ പ്രത്യേകത മൂലം പക്ഷി നിരീക്ഷകര്‍ക്ക് ഇവയെ പറക്കലില്‍ തന്നെ തിരിച്ചറിയാം.

നെടുഞ്ചെവിയന്‍ മൂങ്ങ (Long-eared Owl)

നെടും ചെവിയന്റെ ഇംഗ്ലീഷിലെ പേര് Long-eared Owl എന്നും ശാസ്ത്രീയനാമം Asio Otus  എന്നുമാണ്. നാല് ഉപവിഭാഗങ്ങളുണ്ട്. യൂറോപ്പ്, ഏഷ്യ, വടക്കേ അമേരിക്ക എന്നിവിടങ്ങളില്‍ കാണുന്നു. ഭാഗികമായി ദേശാടനം നടത്താറുണ്ട്. നീളന്‍ ചെവിയുള്ള ഇടത്തരം വലിപ്പമുള്ള ഇവയ്ക്ക് 31-40 സെ.മീ നീളമുണ്ട്. ചിറകിന്റെ രണ്ടറ്റങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ 31-40 സെ.മീ. അകലമുണ്ട്. 175-435 ഗ്രാം തൂക്കമുണ്ട്. പെണ്‍പക്ഷിക്ക് ആണിനേക്കാള്‍ വലിപ്പമുണ്ട്. ആണിനേക്കാള്‍ കടുത്തനിറമാണ പെണ്‍പക്ഷിക്ക്. 
ഇവയുടെ പ്രജനനകാലം ഫെബ്രുവരി മുതല്‍ ജൂലായ് വരെയാണ്. കാക്ക, ഓലഞ്ഞാലി എന്നിവയുടെ പഴയ കൂടുകളാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. 46 മുട്ടകളിടും. 25-30 ദിവസം മുട്ടവിരിയാന്‍വേണ്ടി വരും. തുറസ്സായ സ്ഥലങ്ങളിലാണ് രാത്രി ഇരതേടുന്നത്. കരണ്ടു തിന്നുന്ന ജീവികളും ചെറിയ സസ്തനികളും പക്ഷികളുമാണ് ഭക്ഷണം.


വേലിത്തത്ത (Bee-eater)

ആഫ്രിക്കയിലും അറേബ്യന്‍ രാജ്യങ്ങളിലും ഏഷ്യയിലും കണ്ടു വരുന്ന ഒരു പക്ഷിയാണ് വേലിത്തത്ത (Bee-eater). നാലിനം വേലിത്തത്തകളെയാണ് കേരളത്തില്‍ കണ്ടുവരുന്നത്. അതില്‍ത്തന്നെ രണ്ടിനങ്ങളാണ് ഏറെ സാധാരണം. ചെറുപ്രാണികളും പാറ്റകളും തുമ്പികളും മറ്റുമാണ് ഭക്ഷണം.
▲ നാട്ടുവേലിത്തത്ത
മണ്ണാത്തിപ്പുള്ളിനോളം വലിപ്പം. പ്രധാനനിറം പച്ചയാണ്. തലയുടെ മുകള്‍ഭാഗത്ത് ചുവപ്പു കലര്‍ന്ന ഇളം തവിട്ടു നിറം. താടിയും തൊണ്ടയും നീല നിറം. കൊക്കില്‍ നിന്നും കണ്ണിലൂടെ കടന്നുപോവുന്നൊരു കറുത്ത വരയും മാറിന്നല്പം മുകളിലായി മറ്റൊരു കറുത്തവരയും കാണാം. വാലിനറ്റത്ത് മിക്കവാറും കാലങ്ങളില്‍ രണ്ടിഞ്ച് നീളം വരുന്ന രണ്ട് കമ്പിത്തൂവലുകള്‍ കാണാം. വര്‍ഷത്തില്‍ ഒരിക്കല്‍ ഈ തൂവലുകള്‍ കൊഴിഞ്ഞു പോവുകയും വീണ്ടും അല്പകാലത്തിനകം മുളച്ചു വരികയും ചെയ്യാറുണ്ട്. കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്ക് ഈ തൂവലുകള്‍ ഉണ്ടാവുകയില്ല.
▲ വലിയ വേലിത്തത്ത
നാട്ടുവേലിത്തത്തയുടെ ഏകദേശം ഒന്നര മടങ്ങ് വലിപ്പം. അരയ്ക്കു താഴെ വാലുള്‍പ്പടെ കടും നീല നിറം. താടിയും തൊണ്ടയും മഞ്ഞയോടടുത്ത തവിട്ടുനിറം. സെപ്റ്റംബര്‍ മുതല്‍ ഏപ്രില്‍ വരെയുള്ള കാലത്തു മാത്രമേ കേരളത്തില്‍ ഈ പക്ഷിയെ കാണാറുള്ളൂ. ഏപ്രില്‍ മാസത്തോടെ ഇവ പ്രജനനാര്‍ത്ഥം വടക്കേ ഇന്ത്യയിലേക്കു പോകും. ഇവയ്ക്കു പുറമേ  ചെന്തലയന്‍ വേലിത്തത്ത (Chestnut-headed Bee-eater).
▲ കാട്ടുവേലിത്തത്ത (Blue Beareded Bee-eater)  എന്നീയിനങ്ങളെയും അപൂര്‍വമായി കണ്ടുവരാറുണ്ട്.

Sarus Crane

Sarus cranes live in Southeast Asia, northern India and in northern Australia. Three populations are currently recognized, each one occupying a distinct range. The Indian sarus crane lives in northern and central India, Pakistan and Nepal. The Eastern Sarus crane used to live throughout Southeast Asia but now is confined to Vietnam and Cambodia, with a small population in Myanmar. The Australian Sarus crane lives in northern Australia. These cranes live mainly in wetlands such as canals, marshes and ponds, sometimes near humans. They inhabit cultivated areas too, and high-altitude wetlands. Breeding is further inland, but always in a wet area. During the dry season, the Sarus crane occurs in shallow wetlands, wet grasslands or rice fields. 
The Sarus crane is the tallest flying bird in the world standing 152-156 cm tall with a wingspan of 240cm. It has a predominantly grey plumage with a naked red head and upper neck and pale red legs. Females are smaller, growing to about 35-40kg, while the males grow bigger, up to 40-45kg. It is a social creature, found mostly in pairs or small groups of three or four. Known to mate for life with a single partner, its breeding season coincides with heavy rainfall in monsoon. Nests are constructed on water in natural wetlands or in flooded paddy fields. Usually a clutch has only one or two eggs, which are incubated by both parents for a period of 26 to 35 days. The juveniles follow their parents from the day of birth.
The main threat to the Sarus crane in India is habitat loss and degradation due to draining the wetland and conversion of land for agriculture. The landscape of its historic range is rapidly changing due to construction of highways, housing colonies, roads, and railway lines.

Southern Yellow-billed Hornbill

The Southern Yellow-billed Hornbill is a hornbill found in southern Africa.
This hornbill is a common, widespread resident of the dry thorn fields and broad-leafed woodlands. Frequently they can be sighted along roads.
It is a medium sized bird, with length between 48 to 60 cm, characterized by a long yellow beak with a casque (a large display growth on the upper bill) (casque reduced in the female).
The skin around the eyes and in the malar stripe (skin around the eyes) is pinkish.
The related Eastern Yellow-billed Hornbill from north-eastern Africa has blackish skin around the eyes.
They have a white belly, grey neck, and black back with abundant white spots and stripes.
They feed mainly on the ground, where they forage for seeds, small insects, spiders and scorpions. Termites and ants are a preferred food source in the dry season.

Snowy Owl

Snowy owls are large, white owls dapples with sparse black or grey spots. These large, strikingly-colored owls are naturally found in Polar Regions. 
Living in snowy, polar regions fits these birds perfectly because they blend right in! These birds are quite large. Their wingspan can be nearly 5 ft. wide, and they can easily weigh up to 6.5 lbs.! This makes these heavyweight birds the heftiest owl in North America.
These creatures are highly specialized, and located in a very small subset of habitats. Most of their time is spent in the harsh Arctic tundra. When prey is scarce these birds will migrate, in patterns known as irruptions, to other areas. They have been found in coastal dunes and prairies that are geographically similar to tundra.
Snowy owls are found across the entirety of the Circumpolar Regions. Most of their summer is spent north of the 60º latitude line. Their usual range includes the northernmost reaches of Alaska, Canada, and Eurasia.
When food becomes scarce they have been found as far south as the northern United States, Russia, and even China. These birds are also occasionally found on ice floes at sea, suggesting they are comfortable flying over expanses of ocean.


കുറിത്തലയന്‍ വാത്ത (Bar headed Goose)

വന്‍വാത്ത എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന ഇവ മധ്യേഷ്യയിലെ പര്‍വ്വത തടാകങ്ങള്‍ക്കടുത്തും തെക്കേ ഏഷ്യയില്‍ ശൈത്യകാലത്തും ഇന്ത്യന്‍ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തില്‍ തെക്ക് വരെ കാണപ്പെടുന്ന ഒരിനം വാത്തപ്പക്ഷിയാണ്. മധ്യേഷ്യയില്‍ മലയോടു ചേര്‍ന്ന തടാകങ്ങളില്‍ കൂട്ടമായി കാണപ്പെടുന്നു. തണുപ്പുകാലത്ത് തെക്കന്‍ ഏഷ്യയിലേക്ക് ചേക്കേറുന്ന ഇന്ത്യയുടെ തെക്കേ അറ്റം വരെ എത്തുന്നു. തറയിലുണ്ടാക്കുന്ന കൂടുകളില്‍ മൂന്നു മുതല്‍ എട്ടു വരെ മുട്ടകളിടുന്നു. വേനല്‍ക്കാലത്ത് സമുദ്രനിരപ്പില്‍ നിന്നും വളരെ ഉയരത്തിലുള്ള തടാകങ്ങളില്‍ ജീവിക്കുകയും അധികം ഉയരമില്ലാത്ത പുല്ലുകള്‍ ഉള്ളിടത്ത് തീറ്റ തേടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഹിമാലയം കടക്കുന്നതിനു മുമ്പു തിബറ്റ,് കസാക്കിസ്ഥാന്‍, മംഗോളിയ, റഷ്യ എന്നിവിടങ്ങളില്‍ നിന്നു തെക്കുഭാഗത്തേക്ക് ചേക്കേറും. കാക്കകള്‍, കുറുക്കന്മാര്‍, കടല്‍ പരുന്തുകള്‍, കടല്‍കാക്കകള്‍ എന്നിവയാണ് പ്രധാന ശത്രുക്കള്‍.
ഈ പക്ഷി വളരെ ഉയരത്തില്‍ പറക്കുന്ന പക്ഷികളില്‍ ഒന്നാണെന്നു കരുതുന്നു. മറ്റു പല ചേക്കേറുന്ന പക്ഷികളും കുറഞ്ഞ ഉയരത്തില്‍ പറക്കുമ്പോള്‍ കുറിത്തലയന്‍ വാത്ത വളരെ ഉയരത്തില്‍ പറക്കുന്നതിന്റെ രഹസ്യം ശാസ്ത്രജ്ഞര്‍ക്ക് പിടികിട്ടിയിട്ടില്ല. മറ്റുള്ള വാത്തകളേക്കാള്‍ വ്യത്യാസമുള്ള ഭാരവും അല്പം വിസ്താരമുള്ള ചിറകുകളും അവയെ ഉയരത്തില്‍ പറക്കാന്‍ സഹായിക്കുന്നുണ്ട്.
ഓക്‌സിജന്‍ കുറഞ്ഞ അവസ്ഥകളില്‍ അവയ്ക്ക് ആഴത്തിലും ഫലവത്തായും ശ്വസിക്കാന്‍ പറ്റുമെന്ന് പഠനങ്ങള്‍ കാണിക്കുന്നു. മറ്റു വാത്തുകളേക്കാള്‍ കുറിത്തലയന്‍ വാത്തുകളുടെ രക്തത്തിലെ ഹീമോഗ്ലോബിനില്‍ കൂടുതല്‍ ഓക്‌സിജന്റെ സാന്നിധ്യമുണ്ട്. ഇവ കൃഷിയിടങ്ങളില്‍ നെല്ല്, ഗോതമ്പ്, ബാര്‍ലി എന്നിവ കഴിച്ചു ജീവിക്കും. തലയിന്മേലുള്ള കറുത്ത വര ഇവയെ മറ്റു ചാര വാത്തകളില്‍ നിന്നും വേര്‍തിരിക്കുന്നു. ഇവയ്ക്ക് ഈ ഗണത്തില്‍ പെട്ട മറ്റുള്ളവയെക്കാള്‍ മങ്ങിയ നിറമാണുള്ളത്. പ്രായപൂര്‍ത്തിയായ ഒരു പക്ഷിയ്ക്ക് 71-76 സെ.മീ നീളവും 1.87 മുതല്‍ 3.2 കി.ഗ്രാം വരെ തൂക്കവും കാണും. ടിബറ്റന്‍ പീഠഭൂമിയിലാണ് ഇവ സാധാരണ കൂടുണ്ടാക്കുന്നത്.

പഫിന്‍ (Puffin)

ആല്‍സിഡേ പക്ഷികുടുംബത്തിലെ ആല്‍കാ ജനുസില്‍പ്പെട്ട കടല്‍പക്ഷികളാണ് ഓക്ക് പക്ഷികള്‍. ഓക്ക് പക്ഷികളിലെ ഒരിനമാണ് പഫിന്‍ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ പക്ഷി. ആര്‍ട്ടിക് സമുദ്രം, അറ്റ്‌ലാന്റിക് - പസഫിക് സമുദ്രങ്ങളുടെ ഉത്തരഭാഗങ്ങള്‍ എന്നിവിടങ്ങളാണ് ഇവയുടെ വാസസ്ഥാനം. 
പറക്കുന്നതിനുള്ള കഴിവ് പരിമിതമായ ഇവയുടെ ചിറകുകള്‍ വീതികുറഞ്ഞ് കുറുകിയ മട്ടിലാണ്. പൊതുവേ വെള്ളത്തില്‍ മുങ്ങുന്നതിനും, നീന്തുന്നതിനും പറ്റിയ വിധത്തിലുള്ളതാണ് ഇവയുടെ ശരീരഘടന. പൊതുവേ കറുപ്പു നിറത്തിലും വെള്ള കലര്‍ന്ന കറുപ്പിലുമാണിവ കാണപ്പെടുന്നത്. കൊക്കിന് വലിപ്പമേറും. പ്രജനന കാലത്ത് ഇവയുടെ കൊക്കുകള്‍ക്ക് വര്‍ണഭംഗി കൈവരും.

നീലപിറ്റ (Blue pitta)

ഏഷ്യ, ആസ്‌ട്രേലിയ എന്നിവിടങ്ങളില്‍ കണ്ടുവരുന്ന പിറ്റിഡേ കുടുംബത്തില്‍പെട്ട പക്ഷി. പാസെറൈന്‍ (കാലുകള്‍ക്ക് മരക്കൊമ്പുകളില്‍ ചേക്കേറാന്‍ പാകത്തില്‍ രൂപമുള്ള പക്ഷികള്‍) പക്ഷികുലത്തില്‍പ്പെട്ടതാണ്. 'പിറ്റ' എന്ന വാക്ക് ഉത്ഭവിച്ചത് തെലുങ്ക് ഭാഷയില്‍ നിന്നാണ്. ചെറുപക്ഷികളെയെല്ലാം ആന്ധ്രയില്‍ പിറ്റ എന്നാണ് പറയുന്നത്.
പൊക്കം കുറഞ്ഞ ദൃഢകായരായ ഇടത്തരം പക്ഷിയാണിത്. നീണ്ട കാലുകളും ചെറിയവാലും തടിച്ചുകുറുതായ ചുണ്ടുകളും പിറ്റയുടെ പൊതുവായ ശാരീരിക സവിശേഷതകളാണ്. ഇവയില്‍ അധികം ഇനങ്ങള്‍ക്കും കടുത്ത വര്‍ണ്ണമാണ് കണ്ടുവരുന്നത്. 
പാറകള്‍ നിറഞ്ഞ ചതുപ്പുപ്രദേശങ്ങളോടു ചേര്‍ന്ന വനമേഖലയിലാണ് പിറ്റകളെ കണ്ടുവരുന്നത്. ചാടിച്ചാടി നടക്കുന്ന ഈ പക്ഷി നിലത്താണ് പൊതുവേ ഇരതേടാറുള്ളത്. ഇവ മിശ്രഭോജികളാണ്. ചില ഇനം പിറ്റകള്‍ ദേശാടനപക്ഷികളാണ്.
പരിസ്ഥിതിയില്‍ സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മാറ്റങ്ങള്‍, വനനശീകരണപ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയ കാരണങ്ങളാല്‍ ഈ പക്ഷികള്‍ അപ്രത്യക്ഷമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

ചക്രവാകം അഥവ തങ്കത്താറാവ്

ഹംസജനുസില്‍ പെട്ട ഒരു പക്ഷിയാണ് ചക്രവാകം അല്ലെങ്കില്‍ തങ്കത്താറാവ്,  ബ്രാഹ്മിണി താറാവ്,(Chakravakam, Ruddy Shelduck, Brahmini Duck). ഇവ തെക്കേഏഷ്യ, മധ്യേഷ്യ, തെക്കന്‍ യൂറോപ്പ്, വടക്കന്‍ ആഫ്രിക്ക എന്നിവിടങ്ങളില്‍ കാണപ്പെടുന്നു. ഇവ മുട്ടയിടുന്നത് ഹിമാലയത്തിലോ മധ്യേഷ്യയിലോ ആണ്. ഓറഞ്ച് ബ്രൗണ്‍ നിറമുള്ള തൂവലുകളാണുള്ളത്. തലയ്ക്ക് മഞ്ഞ നിറവും വാലിന് കറുപ്പ് നിറവുമാണ് ഉള്ളത്. ദക്ഷിണേന്ത്യയില്‍ ഇവ താരതമ്യേന കുറവാണ്. മിശ്രഭോജികളാണിവ. പ്രാണികളും, കീടങ്ങളും, മത്സ്യങ്ങളും, ചെറിയ ഉരഗങ്ങളുമൊക്കെയാണ് ഇവയുടെ ഭക്ഷണം. പ്രത്യേക രീതിയിലുള്ള ശബ്ദങ്ങളാണ് ഇവ പുറപ്പെടുവിക്കാറ്. ഇവ ചിലപ്പോള്‍ കെട്ടിടങ്ങളിലും കൂട് വയ്ക്കാറുണ്ട്. ഇവയില്‍ അധികവും തണുപ്പുകാലത്ത് തെക്കന്‍ ഏഷ്യയിലേക്ക് ചേക്കേറുന്നവയാണ്. ഒക്ടോബര്‍ - നവംബര്‍ മാസങ്ങളില്‍ വടക്കേ ഇന്ത്യയില്‍ എത്തുന്ന ഇവ ഏപ്രില്‍ പകുതിയോടെ തിരിച്ചുപോകും. അപൂര്‍വമായേ തെക്കേ ഇന്ത്യയില്‍ എത്താറുള്ളൂ.
ശരീരത്തിലെ തൂവലുകള്‍ ഓറഞ്ച് -തവിട്ടു നിറമാണ്. നരച്ച തലയും, ചിറകിലുള്ള ലോഹ പച്ച നിറവും അതിനു മുമ്പിലെ വെള്ള നിറവും കണ്ണില്‍ പെടുന്നതാണ്. നന്നായി നീന്താനുള്ള കഴിവുണ്ട്. ആണും പെണ്ണും ഒരേപോലെ ഇരിക്കുമെങ്കിലും ആണിനു കഴുത്തിനു താഴെ കറുത്ത വളയം കാണുന്നു. പെണ്ണിനു പലപ്പോഴും മുഖത്ത് വെള്ളപാണ്ടും. എപ്പോഴും ഇണയുമായി കാണപ്പെടുന്ന ഈ പക്ഷികള്‍ ഗാഢപ്രണയത്തിന്റെ പ്രതീകമായി കാണപ്പെടുന്നു.

Wednesday, October 16, 2019

Green Heron

The Green Heron is a small, stocky wading bird, common in wetlands across much of North America. Greenish black cap on head with a rufous (reddish-brown) neck. The crest can be raised on back of head. Eyes orange or yellow. Wings blackish with green or blue gloss. Underparts gray. Wing feathers edged in buff. Legs yellow or yellowish orange - changing to glossy orange during breeding season.
The male and female are similar, but the female is slightly smaller, duller, and lighter.
It can be very difficult to spot as it stands motionless waiting for small fish to approach within striking range. It frequently announces its presence by its loud squawking. The flight or alarm call is an explosive “skeow.” Also make series of “kuk-kuk-kuk-kuk” notes. Green Herons inhabit small freshwater wetlands, ponds, and stream-sides lined with thick vegetation. During the winter, they frequent coastal areas and mangrove swamps.
Green Herons were not reported in Washington until 1939. Scattered summer observations were reported after 1939 in western Washington and the first nest was discovered in 1960. The Green Heron is one of the few tool-using birds. It commonly drops bait onto the surface of the water and grabs the small fish that are attracted. It uses a variety of baits and lures, including crusts of bread, insects, earthworms, twigs, or feathers.

Bushchat

It is a small passerine bird that was formerly classed as a member of the thrush family Turdidae, but is now more generally considered to be an Old World flycatcher, Muscicapidae. It, and similar small species in the family, are often called chats.
The male is black except for a white rump, wing patch and lower belly. The males of the race S. c. bicolor have vermiculated dark grey upperparts. This species is apparently fairly close to the European-African Stonechat complex (Wink et al., 2002). The female has dark brown upperparts and rufous underparts and rump. She has no white wing patches. Juveniles are similar to females. This species is insectivorous, and like other chats hunts from a prominent low perch.
The Pied Bushchat is slightly smaller than the Siberian Stonechat, Saxicola maura, although it has a similar dumpy structure and upright stance. It is a resident breeder in tropical southern Asia from the Middle East through Pakistan/India and eastwards to Indonesia and Papua New Guinea. It is found in open habitats like scrub, rough grassland and cultivation. It builds its nest in a hole in a wall or similar site, and lays 2-5 eggs.

Grey-winged Blackbird

The Grey-winged Blackbird male has black plumage on head, neck, back and top of underparts. The lower underparts are black with weak greyish scaled effect.
The upperwing shows conspicuous greyish-white panel. The wing-coverts have whitish tips. The tail is black. The bill is orange-yellow. The eyes are dark brown surrounded by narrow whitish eye-ring. Legs and feet are yellowish-brown.
The female is very different with pale olive-brown plumage. The wing-coverts are brown with broad buffy-white tips. The back is slightly darker with buff-tipped feathers, involving weak scaled effect.
The Grey-winged Blackbird breeds at high elevation, between 1800 and 2700 metres in the Himalayas. It breeds in humid evergreen forest including diverse tree species.
It winters in dry scrubs, bush jungle, open forest, clearings and forest edges, and can be seen near habitations around villages. It is visible up to 2600 metres of elevation.
But it usually reaches lower elevation in winter according to the region.The Grey-winged Blackbird occurs in the Himalayas, S China and N Indochina. Non-breeding birds are occasionally seen in Myanmar and NW Thailand.
The Grey-winged Blackbird feeds mainly in trees, searching for preys in moss on the branches. But it also forages on the ground, performing rapid hops alternated with pauses, as most Turdidae species do. It feeds on insects and larvae, and caterpillars. It also takes snails, earthworms and slugs. Fruits and berries from Cotoneaster and Berberis are also consumed and taken in fruiting trees. During the winter, they often forage in small flocks.


Rufous-throated Partridge

A beautiful little ‘chicken’ of foothill and highland forests with extensive ground-level cover, where it moves about in medium-sized convoys through the dense undergrowth. Usually quiet, though sings melodically and loudly at dusk and dawn. Brightly-colored, even for a partridge; both sexes have a bright orange throat, a bluish-gray chest, and orange-and-white spotting on the sides.
This species was described by Blyth in 1849. The rufous-throated partridge is found in Bangladesh, Bhutan, China, India, Laos, Myanmar, Nepal, Thailand, and Vietnam. [1] Its natural habitat is montane forests, mainly at elevations of 1,800–3,000 metres (5,900–9,800 ft). Oak forests containing laurels and rhododendrons are preferred.  
The rufous-throated partridge is 26–29 cm (10–11 in) long. The male weighs 325–430 g (11.5–15.2 oz) and the female weighs 261–386 g (9.2–13.6 oz). The male has a grey forehead. The olive-brown crown and nape have black mottles. The throat and neck-sides are orange-rufous, with black speckles. The breast and flanks are blue-grey. The upper belly is blue-grey and the central belly is whitish. The vent is buffy-brown. The mantle, back and rump are olive-brown. The scapulars and wing coverts have chestnut, black and greyish bands. The beak is dusky-brown or blackish, and the legs are pinkish or crimson. The female is similar to the male. The juvenile bird is duller below, and its crown and flanks have brown and black vermiculations. The subspecies have different patterns on their throats.  


5th Issue

Students India

Students India

6th Issue